Ditë pazari
Diell, sot! E dielë. Ora gjashtë e pesëdhjetë e pesë e mëngjesit. Sapo ndalova nga një marshim njëzetë minutësh nga The Hatters Car Boot Sale ku kam lënë A & D të bëjnë shitjet. Autobusi nr 42 më tha "bye, bye!" si për inat 20 sekonda para se të arrija në stacion – semafori ma bëri me sy. Tani jam i detyruar te reflektoj për zgjimin e herët; të flas me vehte 30 minuta derisa 42-shi tjetër të mbërrijë. Provova internetin në telefon, por linja s’m’u bind. Stacioni i autobusave sot duket djelërisht i shkretuar. Përveç dy apo tre palë sy të shqetësuar; një shishe në dorë, një tjetër poshtë xhaketës – nën sqetull. Flokët e ngatërruar dhe l’odeur e trupit dhe rrobave e bëjnë presencën e tyre të dyshueshme edhe për vehten e tyre; një nga një, pa të voglën bujë, kur hodha vështrimin pas pak çastesh, ata patën avulluar!!! Retë e rralla e dembele nxisin njëra - tjetrën drejt veri perëndimit. Avionët ndjekin luginën e Stokportit pagabueshmërisht veriperëndim - juglindje teksa