Varg i rastësishëm - Casual verse

Kur unë   kisha nevojë për siguri, ti dëgjove mëdyshjet e mia; Kur unë u duka i humbur, ti më rikujtove se kush jam… Këshilla jote zgjidhi shpesh nyjet e krahëve të mi Të mos ndjehesha në mëshirë të fatit – i vetëm, i braktisur… Një ditë fati im do të më sjellë aty Por jo akoma, Xha Teme, pas ca kohe; patjetër... Unë e di ! Do të të gjej atje ku drita zjarrmon pa kufi nate, e dite...                         Dhe ti do të më tregosh                          Se si e gjete rrugën për tek ime Më, e im Atë…                         ZOTI ta bekoftë atë shpirt, Xha Teme!                         Përparim 11-12-11

When I needed reassurance you heard my dilemmas When I looked lost, you reminded me of me... Your advice always untangled my wings So I could never feel adrift-alone, abandoned… I wouldn’t mind flying somewhere with you, someday uncle But, not just yet! I know! I'll find you where the light glows May ZOT bless your soul! Përparim 11-12-11

My wife bought a stylish mirror for our bedroom upstairs Four years ago Three years ago she said the mirror would be very good For the landing upstairs - I didn’t argue Last year the mirror had made it downstairs In the landing, without me noticing straight away This year it’d jumped from the living room to the kitchen In just 6 months. Last night my wife looked me in the eye and said “We haven’t got a mirror in our bedroom, do we darling” I looked in the kitchen wall. No mirror. “I believe the mirror you bought four years ago Has just started the journey back to our bedroom, dear” I said. “If it hasn’t lost its way…Has it, dear?” Përparim 2011

You are still a little boy, but you have so big a smile You like your little toys, while after while... When Oompa Loompas sing, you like their song so much The great glass elevator, Mr Wonka's funny touch... You can now read and write, you know numbers, size and shapes You like learning on your own, but you also like your friends I wish you grow so happy and no worries come your way With all his heart your daddy, wish you  "Happy Birthday" On this very special day... Lots of love xxxx Perparim 2005

She was 9 when I met her, daughter of a friend I bought a telescope on her 10th birthday Soon I'd forgotten about I had been old-fashioned to do that-I thought... ...I read The New Scientist now and then My friend rang me today and said Something interesting had come up with the new issue And there she was Right on the front page-on the whole of it I rang. She picked up the phone "Congratulation! I wished her What happened? I asked. You said then that you were not the sort" Oh, that. She said. It started with the telescope you bought for me... Përparim 2011

Cdo moment që jetoj, cdo mirëmëngjes që them nuk e di a përsëritet, nuk e di a prapë vjen Nuk e di në djelli prapë, do m’i falë rrezet e tija se kur hëna vezullon, ajo clodhet n'kraht e mia Edhe dielli ka filluar, me i shpreh inatet' e tija nuk e di a e ka prej stinës apo thjesht nga xhelozia Po e mendoj një përgjigje, por një pyetje se kam akoma kjo natë vere kaq e shkurtër, me qiell dhe yje asht e jona... Ti degjon tik-takun tim Unë degjoj tik-takun tënd ky nuk është tik-tak orësh janë zemrat tona mbet pa mend... Ato duan me prit agimin Duan me thanë "Te dashuroj" Por s'po marrin dot guximin e njëra-tjetrën vec kundrojnë... Cdo ditë e re që agon, i them vehtes "ka ardhe koha- Sonte dashurinë e fjetur, do ta le ajo me e pa" Por kujtoj se shumë hera, kam premtu kët gja më parë Besoj lot'i saj i fundit s'ma merr mendja do jetë tharë Më bën te dridhem emocionesh, kur në sy më sheh rëndë hëna sonte

Ndalu pak, o lumë! Ma more mendimin E bëre fjollë tymi të papeshë Ré ma bëre, e ngrite lart... Si i çmendur pas teje rend, Të të kap... Ndalu, o lumë, mos ik aq larg A s’të lodhi ky vrap... ‘Lërmë rehat, or djalë i lumtë Se unë kam lindur me halle Të mos vrapoja kaq shumë Më vunë drunë ato male...’ Përparim     1995

…bashkëshortes, dhe bashkëudhëtares sime, të viteve që shkuan, dhe të Valentinëve që do të vijnë… …shpresës sime të përhershme, ëndrrave që kemi pare bashkë dhe atyre që do vazhdojme të shohim derisa dita të end… ëmbëlsisë së puthjeve e përqafimeve shkëmbesave të rrahjeve të zemrave dhe çlodhjes në gji të njëri-tjetrit- ndjenjë që si në ëndërr i pëshpërit qetësisë së shkëmbimit të vështrimeve- sytë gjysmëmbyllurazy- pa nevojë fjalësh të tepërta mes njomësisë joshëse dhe vesës së ngrohtë të trëndafilave… Perparim 2005

I am not ready to face you yet sons ‘Cos fading isn’t for you to see! I’m not ready   Until I stand tall again And walk you to school! Chatting up about hobbies on the way. When I’m ready And light you see in me To lighten you, then Upsets have disappeared. Until then Follow the steps we walked mornings Your intuition will guide you free! Just until then ‘Cos soon that will be! Perparim 2006

Let all your thoughts b’ come fire’s fever Let disappointments fade away The time has come your heart be freer If time has come then time’s today So let your heart speak out loud And let your eyes get lost in clouds Of joy that comes along your way It could be said for you to hear It could come by for you to feel A mix of yesterday’s regrets You have to push aside And let some spring within yourself To be your feelings’ guide Përparim March 2006

A nasty “present” for you, little one You’re not aware of, A nasty soul a mine has planted By the gate of your farm- You didn’t know… Shrapnel take your legs away... You've been amputated To the degree of nonsense And your dream of being somebody tomorrow Fly past you unnoticed, Motionless… You were running after your dream You found your sorrow... …you intend to beat it… Përparim 2001

I wonder not whether it’s best A rose to take with me Of stunning art of flower paste, Or sugar flower be... So let’s get going-make a cone Of flower paste-grape sized It’s just the start to make a rose But, it’s worth a try. A twenty-gauge wire hooked in the end Insert down-up-way the cone Secure with glue, so holds itself Then put it aside, leave it alone. Some flower paste needs rolling out thin Before you cut the shape A blossom cutter’ s handy still So the piece you cut looks great. Then take a dog, -dog bone tool I meant, Petals’ edges soften on a piece of foam Texture them on the board with care! Go on! You’re nearly done! Dampen the center of bud and petal With egg white, but don’t forget Once finished you leave them settle Don’t keep telling ’They look great’ Until you’ve pushed them through the wire Up high to the base of cone Until they’re dry and color dusted Until stem taping ‘s done. Hold on! Hold on! We’re not don

Look at my window, and tell me why they' re strangely narrow to the point of minimising the light that glimmers in my opposite bedroom wall?! Understanding that, then you' ve understood all I've tried to explain all along: the present of my place and its past; If you don't, then you need be there to investigate with your own eyes and mind what it means to survive year after year twenty-four-seven in guard. Perparim 2000

Pocket money? Healthy diet? Being kind? I’d like to see them happen… But they snatch our parents joy Which’s worse than paying tax They snatch one’s friend on an early morning And the next you know one’s friend is gone …Maybe gone forever… Somewhere One doesn’t know what to call anymore And where even a witch’s spell is useless. That’s why diet matters least to me Or homework, or money… ‘Cos I have no right to fight To grow happy, kind and free… But, if any of you get to be a PM Good luck! But please Help our parents sleep for once So they can happily greet us Good morning sons! Den 2006

Të kam kërkuar tërë vitet e mia Në tokë, hënë e gjetke Do vazhdoj të kërkoj dhe sikur thinjat Flokëve të mi t’ua vjedhin një pjesë... Të kam kërkuar në ëndrrat e mia Netëve të zbrazura nga çdo motiv Kuptova se njeriut si mungon dhuntia Me qëne here i zgjuar, here naiv Po te kerkoj në stinë me shi Në sythë pranvere e gjethe vjeshte Mbaj ne mendje se si shfaqeshe ti Kur si stinët ti ecje... Do vazhdoj të kerkoj nëpër stinë akoma Se shpirtin dhe zemrën I kam ortakë... Ty, shpirti im binjak... Përparim 1994

Në udhën time drejt teje i vetëm   unë thura njëqind e ca vargje zemre dhe ju dhashë tingujt e ritmit të hapit tënd   të ngazëlleje kalimtarët mëngjeseve... Perparim 1996

Falma drit’n e syrit tënd ta bëj diell, të të ngroh Falmi flokët rrezear, ti bëj pyje, të freskoj Falma ballin tënd të lartë, ta bëj fushë, e të mos lodh Falmi buzët plot tallaz, unë me puthje të ti mbuloj Falma gushën si zambak, unë pranverën të dhuroj Falmi kodrat e haresë, unë alpinist bëhem që sot Veç e gjitha mos m’u fal se asgjë nuk bëhem dot… Përparim 1994

Vajza, Vashë, e shtrirë përtokë Nënë e babe e qajnë me lotë “Nënë e babë mos më qani Fjalët e mia mend ti mbani: Ju më lindët, më dhatë jetë Ndaj ju lë ju, një amanet Tek përroi, mbi lëndinë Sot unë gjeta një burim Mblidhmani ujin në krua Po ju erdhi keq për mua Në dy anë shesh të ketë Se aty do çlodhem vetë Për sa kohë vajzë do jem Për pasqyrë kruan do kem Për sa kohë nuse do jem Lulet për vello do kem Pesë burime do të kem Në të pestë do të jem Po u prish lëndina ime Do më thahen dy burime Kur të pini ujë në krua Aty do më keni mua Do të jem, por s’do flas dot Por, dijeni se do qaj me lotë Kroit emrin tim t’i vini Të më mbetet një kujtim Përparim 1994

You took me into your drama Character you made me, with no role Quite unintentionally I buried in my mind Bits of drama, like actors... I walked with your characters, walked with you To understand what was doing there You maybe didn't know, to take me with you You should've asked me first... Perparim 1995

Më more në dramën tënde Personazh më bëre, pa rol Me bere padashje te fusja në mendje Copëza dramash, si actor Me personazhet e tu eca, me ty Dhe se kuptoja ç’doja pranë teje Ti ndoshta se dije, të më merrje aty Duhet të më merrje leje… Përparim 1995

Një bjonde trokiti në derë Hapi derën e kryt qiti Mjeku sedër-përkëdhelur Me përtesë kokën e ngriti Emrin? Zhoziana Vjeç? Njëzetë E vizitoi para and prapa Por nuk dyshoi n’asgjësend Mori recetën, dhe gjithë gaz: Ndërsa vajza shihte si me lutje, shkroi: Diagnoza: Tallaz Medikamenti: Puthje Përparim 1994

Prej çerek shekulli, kjo rrugë qe e imja Ky kanal, ky ujë, këto shelgje Të gjithë të gjallët që shihni Dhe këto dhera të tretshme Sa herë hapat i hidhja Nën yllësitë e natës së terrtë Unë heshtjen desha ta vidhja Që kjo rrugë të merrte jetë Sa herë hapat i hidhja Kur kërkoja nën hënë dashurinë Si padashur kësaj rruge bridhja Për të thyer më dysh vetminë Sa herë hapat i hidhja Si trumcak në degët e shelgjeve Me gjithë shpirt loza dhe qesha Nga kërcimet dhe rrokjet e deshëve Sa herë hapat kam hedhur Në netë me shi e me hënë Sa herë jam ngritur i trembur Diçka më tepër kam nxënë Kur mendjen time e hedh Në kohëra motesh e stinësh Prapësive të mia; përrenj Ua hedh nga një sy; tinëz Përparim 1994

Falma drit’n e syrit tënd ta kundroj, o biri im Fluturimeve si shpend, shok me ty në shtegëtim Shkatërrove babin ti. Oh sa vaje, oh sa lotë! Zemer e mbytur në mjerim. Babi pa ty mos qoftë! Në u kthefsh edhe s’më gjen, Zotit lutju të të falë Që nuk munde dot të jesh, sa e pate babin gjallë. Unë e ti ne ishim një, si vëllezër e si shokë Ç’të ta duam pasurinë kur të dy nuk jemi tok? Eja bir të të kem pranë, Zoti sot po më thërret Zoti sot do të më marrë, pa të lënë një amanet... Në u kthefsh edhe s’më gjen, Zotit lutju të të falë Që nuk munde dot të jesh, sa e pate babin gjallë... Përparim 1994

Each   of your grays is one of my days In  your deepened   wrinkles ,   my anxieties   rest In   your   smiles ,   the storms of my   joy Each   of your word s ,   a   step   of   my   tomorrow   ... Përparim   1994

Në çdo thinjëz tënden, është një ditë imja Në rrudhat e thella, brengat e mia prehen Në buzeqeshjen tënde, stuhitë e gëzimit tim Ç’do fjalë jotja, një hap i së nesërmes sime… Përparim 1994

Unë desha të ruaja disa prej mendimeve të mia, disa ndjenja të miat. Në një ditar. Gjithmonë pata menduar se në gjë e tillë është e lehtë, por mësova se është e vështirë, gjithashtu. Sepse jeta e dikujt s’është vetëm një ditë. Sidoqoftë unë vetëm për një ditë po ju rrëfej. Ose më mirë, për një çast. Ose më saktë, për një kornizë të vogël kohe mbushur me pasigurinë e të qënit. Një foshnjë me fytyrë të gjakosur. Pa kofshë. Pa këmbë. E gjymtuar. Një shpirt mes shtazësh. Në mëshirë shtazësh. Në një qytet në flake. Një komb nën bajoneta armësh, gryka topash e gjuhë flakësh. Në një çast, dekada padrejtësie dhe tmerri. Tmerr dhe vdekje në një ditë pranvere. Pranvera është supozuar të jetë stina e luleve, por këtë pranverë fëmijët i kanë harruar lulet. Siç kanë harruar lodrat. Siç kanë harruar ditët pa krisma armësh. Por pa harruar moshataren me fytyrë të përgjakur. Moshataren që s’do munden ta shohin më. Moshatarja që do t’ju dalë në ëndërr. E përgjakur. Dhe ata s’do munden të flenë më gjumin

I try to archive some of my thoughts, some of my feelings. In a  diary. I'd always felt it' s easy ,   but , I've gathered it's  difficult, too. When you diary the life of someone. Even when you diary a fragment of someone's life.   For   the life   of   someone   is not   just one   day. it's not just an event. It's not just a circumstance.   However,   for a  sole day   I tell.  Or   rather ,   for a  single moment.   Or   more accurately ,   for   a   small   time   frame   filled   with   the uncertainty   of being .   A   baby   with  a bleeding   face .  No thighs .  No   feet . Amputated. Disabled .   A   spirit   among   animals.   In   animal   compassion .   In   a city   in flames .  A child of a nation   under the   bayonets   of guns,   cannon   balls   and tongue flames.   In   a moment ,   decades of   injustice   and   terror .   Horror and death on   a   spring’s day . Spring   is   supposed to   be   the season   of   flowers ,   but   this