Prapësi dhe mall

Prej çerek shekulli, kjo rrugë qe e imja
Ky kanal, ky ujë, këto shelgje
Të gjithë të gjallët që shihni
Dhe këto dhera të tretshme

Sa herë hapat i hidhja
Nën yllësitë e natës së terrtë
Unë heshtjen desha ta vidhja
Që kjo rrugë të merrte jetë

Sa herë hapat i hidhja
Kur kërkoja nën hënë dashurinë
Si padashur kësaj rruge bridhja
Për të thyer më dysh vetminë

Sa herë hapat i hidhja
Si trumcak në degët e shelgjeve
Me gjithë shpirt loza dhe qesha
Nga kërcimet dhe rrokjet e deshëve

Sa herë hapat kam hedhur
Në netë me shi e me hënë
Sa herë jam ngritur i trembur
Diçka më tepër kam nxënë

Kur mendjen time e hedh
Në kohëra motesh e stinësh
Prapësive të mia; përrenj
Ua hedh nga një sy; tinëz

Përparim 1994

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

E dua detin

E dua detin – t ë tërë                     Aq sa dua ceremonitë e valëve; Paradën e pashtershme të dallgëve Për perëndime ëndrrash diellore; Më pëlqen të shkoj në det në verë Se më pëlqen të eci zbathur në rërë... Pasditeve kënaqem me flladet Kur v ënë në lojë fustanet… Më pëlqen të shkoj në det në verë Se mëngjeseve   shpeshherë I mbyll sytë përballë valëve të pafjetura - Frymëmarr gudulisjet e heshtura; Më pëlqen dhe në dimër të shkoj në det ( Ç uditërisht i harroj fare borën dhe retë) Dimërimit i them pa gajle “ Për mua, valët e detit janë ringjallje” Përparim 2009
Read more

Epitaf per vajzat

Unë pata harruar që Parajsa i mban dyert hapur Tërë vitin Parajsa i mbaka dyert hapur Por ju s’patët menduar të trokisnit në këto dyer kaq herët Ju trokitët në dyert e Parajsës – ju nuk patët nevojë Parajsa e dinte cilat ishit ju – por ju ishit shumë herët… Mami, babi, motra dhe vëllai – zemërplasur Ju hidhni sytë poshtë – ju nuk e kuptoni pse jeni aty lart Shoqet e dhomës me lotë në sy, hedhin sytë lart nga ju Ato s’ju shohin dot – zemrat dhe lotët e tyre tregojnë historitë tuaja Zemrat dhe lotët e tyre i tregojnë   Parajsës historitë tuaja Nënat dhe motrat dhe shokët dhe shoqet   – lotët – rrëke në sy… Ato s’përmbahen dot -   pse duhet të përmbahen ato? Pse thonë këta njerëz : “Bëhuni të forta!”? Ç’është kjo aura e zbehtë varur në këto fytyra prindërish? Pse kanë heshtur këta burra;…dhe ata lotë që harrojnë Se këta janë sy burrash…? Lërini të ngushëllohen me shpirtin tim, se zemra ime i ka braktisur…  Përparim 22/05/2012
Read more

Epitaph for the girls

I’d forgotten heavens keep their doors open all year round – heavens keep their doors open and you hadn’t thought to knock on those doors so soon you knocked on the heavens doors… you needn’t , yet– heavens knew who you were they saw your mum and dad, sister and brother- heartbroken you look down – you don’t know what you’re doing up there your flatmates look up at you in tears they can’t see you – their hearts and tears tell your story their hearts and tears tell your story to the heavens… your sister and mother let their tears become a sip they needn’t get a grip, they needn’t a grip What is it that they’ve been told to be strong? What is this dark aura hanging on those fathers’ faces? Why do those men just look, and that tear - forgetting That those are men’s eyes? Shall I start crying my heart out for my heart’s no longer here…   Perparim 22/05/2012
Read more