Perëndim

Vetëm dielli e bën valën e detit të heshtë. Kur perëndon.
A ke ndaluar ndonjëherë ndërsa kthehesh nga turni, në shtëpi
Në mes-rrugë, midis punës dhe shtëpisë, midis teje dhe valëve
Përballë perëndimit. A ke folur me valët ndonjëherë?
Me portokallinë e diellit dhe hshsh-hshsh-in e detit?
A ke mundur ndonjëherë të harrosh krejt, zhurmën e makinave?
Fëshfërimën provokuese të gjetheve të plepave?
Si unë dikur? Në buzëmbrëmje? A të pëlqen buzëmbrëmja ty?
Mua më pëlqen edhe agimi!
Unë do ndaloj në mes-rrugë, midis shtëpisë dhe punës. Në agim.
Midis vetvetes dhe valëve. Nesër në agim. Pa portokallinë e diellit.

Kur të mbaroj turnin do të të pres në mes-rrugë.
Hshsh-hshsh-i valëve dhe fëshfërimat e plepave do të më thonë
Përse portokallia e diellit në perëndim të magjeps ty kaq shumë…

Përparim 2011


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

E dua detin

E dua detin – t ë tërë                     Aq sa dua ceremonitë e valëve; Paradën e pashtershme të dallgëve Për perëndime ëndrrash diellore; Më pëlqen të shkoj në det në verë Se më pëlqen të eci zbathur në rërë... Pasditeve kënaqem me flladet Kur v ënë në lojë fustanet… Më pëlqen të shkoj në det në verë Se mëngjeseve   shpeshherë I mbyll sytë përballë valëve të pafjetura - Frymëmarr gudulisjet e heshtura; Më pëlqen dhe në dimër të shkoj në det ( Ç uditërisht i harroj fare borën dhe retë) Dimërimit i them pa gajle “ Për mua, valët e detit janë ringjallje” Përparim 2009
Read more

Epitaf per vajzat

Unë pata harruar që Parajsa i mban dyert hapur Tërë vitin Parajsa i mbaka dyert hapur Por ju s’patët menduar të trokisnit në këto dyer kaq herët Ju trokitët në dyert e Parajsës – ju nuk patët nevojë Parajsa e dinte cilat ishit ju – por ju ishit shumë herët… Mami, babi, motra dhe vëllai – zemërplasur Ju hidhni sytë poshtë – ju nuk e kuptoni pse jeni aty lart Shoqet e dhomës me lotë në sy, hedhin sytë lart nga ju Ato s’ju shohin dot – zemrat dhe lotët e tyre tregojnë historitë tuaja Zemrat dhe lotët e tyre i tregojnë   Parajsës historitë tuaja Nënat dhe motrat dhe shokët dhe shoqet   – lotët – rrëke në sy… Ato s’përmbahen dot -   pse duhet të përmbahen ato? Pse thonë këta njerëz : “Bëhuni të forta!”? Ç’është kjo aura e zbehtë varur në këto fytyra prindërish? Pse kanë heshtur këta burra;…dhe ata lotë që harrojnë Se këta janë sy burrash…? Lërini të ngushëllohen me shpirtin tim, se zemra ime i ka braktisur…  Përparim 22/05/2012
Read more

Epitaph for the girls

I’d forgotten heavens keep their doors open all year round – heavens keep their doors open and you hadn’t thought to knock on those doors so soon you knocked on the heavens doors… you needn’t , yet– heavens knew who you were they saw your mum and dad, sister and brother- heartbroken you look down – you don’t know what you’re doing up there your flatmates look up at you in tears they can’t see you – their hearts and tears tell your story their hearts and tears tell your story to the heavens… your sister and mother let their tears become a sip they needn’t get a grip, they needn’t a grip What is it that they’ve been told to be strong? What is this dark aura hanging on those fathers’ faces? Why do those men just look, and that tear - forgetting That those are men’s eyes? Shall I start crying my heart out for my heart’s no longer here…   Perparim 22/05/2012
Read more