Ky shtegtar që i pëlqen të brohorasë(draft)

Zhurma ka shkuar – përtej kontinentit, në Ballkan ka shkuar
Zhurma m’a mori paqen time me vehte, m’a mori
Dhe më ka lënë në kryqëzim emocionesh, -  një meteor i shuar…
…Sa e mirë ishte zhurma kur brohoriti dhe foli, dhe foli
Me gjuhën që kujtova se e pata harruar, harruar
Dhe më tha se në fusha dhe kodra dhe male mbrëmjeve doli
Dhe këndoi “Rreth flamurit të përbashkuar…”

Cicërimat një nga një, dhe në tufa kanë ardhur, kanë ardhur
Drejt qiejsh me thërritma habish dhe me këngë, me këngë
Një lahutë, iso labe dhe një valle tironçe pa zbardhur ende, pa zbardhur
Ka ngritur shtegtarët më këmbë, i ka ngritur më këmbë…
Këta shtegtarë u sjellkan të matur u sjellkan, të matur
Dhe e flaskan gjuhën sa ëmbël e flaskan, sa ëmbël
Kjo ëndërr e moçme s’qënka plakur, aspak s’qënka plakur…

Dhe vetmisë sime të fikët i bie, të fikët
100 vjetori brohorish festohet, brohorish
Për ata që ngjizën themelet e të qënit, që ngjizën
Dhe krahë i dhanë ëndrrës që stuhish të mos tutet, stuhish
Cicërimat një nga një dhe në tufa vazhdojnë të vijnë, të vijnë
Kjo emblemë kuq e zi krenari, veç na sjell krenari
Në korus jehon kënga «Me një ide, me një qëllim… » 
Përparim 2012

Comments

Anonymous said…
Lavdi Atdheut!
5:15 pm
Post a Comment

Popular posts from this blog

E dua detin

E dua detin – t ë tërë                     Aq sa dua ceremonitë e valëve; Paradën e pashtershme të dallgëve Për perëndime ëndrrash diellore; Më pëlqen të shkoj në det në verë Se më pëlqen të eci zbathur në rërë... Pasditeve kënaqem me flladet Kur v ënë në lojë fustanet… Më pëlqen të shkoj në det në verë Se mëngjeseve   shpeshherë I mbyll sytë përballë valëve të pafjetura - Frymëmarr gudulisjet e heshtura; Më pëlqen dhe në dimër të shkoj në det ( Ç uditërisht i harroj fare borën dhe retë) Dimërimit i them pa gajle “ Për mua, valët e detit janë ringjallje” Përparim 2009
Read more

Epitaf per vajzat

Unë pata harruar që Parajsa i mban dyert hapur Tërë vitin Parajsa i mbaka dyert hapur Por ju s’patët menduar të trokisnit në këto dyer kaq herët Ju trokitët në dyert e Parajsës – ju nuk patët nevojë Parajsa e dinte cilat ishit ju – por ju ishit shumë herët… Mami, babi, motra dhe vëllai – zemërplasur Ju hidhni sytë poshtë – ju nuk e kuptoni pse jeni aty lart Shoqet e dhomës me lotë në sy, hedhin sytë lart nga ju Ato s’ju shohin dot – zemrat dhe lotët e tyre tregojnë historitë tuaja Zemrat dhe lotët e tyre i tregojnë   Parajsës historitë tuaja Nënat dhe motrat dhe shokët dhe shoqet   – lotët – rrëke në sy… Ato s’përmbahen dot -   pse duhet të përmbahen ato? Pse thonë këta njerëz : “Bëhuni të forta!”? Ç’është kjo aura e zbehtë varur në këto fytyra prindërish? Pse kanë heshtur këta burra;…dhe ata lotë që harrojnë Se këta janë sy burrash…? Lërini të ngushëllohen me shpirtin tim, se zemra ime i ka braktisur…  Përparim 22/05/2012
Read more

Epitaph for the girls

I’d forgotten heavens keep their doors open all year round – heavens keep their doors open and you hadn’t thought to knock on those doors so soon you knocked on the heavens doors… you needn’t , yet– heavens knew who you were they saw your mum and dad, sister and brother- heartbroken you look down – you don’t know what you’re doing up there your flatmates look up at you in tears they can’t see you – their hearts and tears tell your story their hearts and tears tell your story to the heavens… your sister and mother let their tears become a sip they needn’t get a grip, they needn’t a grip What is it that they’ve been told to be strong? What is this dark aura hanging on those fathers’ faces? Why do those men just look, and that tear - forgetting That those are men’s eyes? Shall I start crying my heart out for my heart’s no longer here…   Perparim 22/05/2012
Read more